برای تمام امراض نشانه هایی ست،
تا نشانه مشاهده می شه سریع بفکر منشا درد می افتیم
اما بعضی نشانه ها رو اصلا جدی نمی گیریم
سلب توفیق یکی از این درد هاست
که نشانه های اون هم بسیار واضح اند :
ساعت میذاری برای نماز صبح بیدار نمی شی!
از دو روز قبل نیت می کنی که بری زیارتی جایی
یا مجلس دو عایی
یا حتی خوندن دو صفحه از قران
اما
ازت سلب توفیق میشه.
انقدر عادی شده که به راحتی از کنارش می گذریم نه ؟
چرا تا به حال فکر نکردیم که چرا ؟؟
یادمه حضرت آقای مصباح می فرمودند:
سلب توفیق در امور خیر و واجبات که شوق انجام داری اما رخ نمی ده
در اثر آثار گناهان بر روی اعمال خیرو نیک هست .
بیایید: خودمونو در یابیم .